Dat duidelijk maken is het doel van mijn aanwezigheid hier in dit zonnige land op drieduizend kilometer van huis. Ik ben hier vrijwillig, maar ik zou hier waarschijnlijk nooit gekomen zijn, als ik niet steeds opnieuw aangemoedigd was door collega’s, politici, managers en vrienden, die al van deze theorie weten en die er steeds opnieuw op hebben aan­ gedrongen het nu eindelijk eens op papier te zetten. Ze stuurden jarenlang aan op hetzelfde, maar ze hadden daarbij allemaal een ander doel voor ogen. De een zag mogelijkheden om met deze theorie te overleven in zijn drukke bestaan. Een ander zag mogelijkheden voor de verbetering van zijn management. Weer een ander kon zo zijn topkwaliteit bij het zingen handhaven, of bij het ballet of in de sport. De schilder zag mogelijkheden om meer diepgang in zijn werk te brengen. De politicus werd weerbaarder tegen aanvallen.

Maar de grootste druk kwam van de kant van mijn patiënten. Reumapatiënten, die hun pijn en agressie in bedwang leerden houden. Patiënten met kwaadaardige tumoren, die hun tumoren in bedwang kregen, of zichzelf in evenwicht brachten met de tumor, waardoor alles makkelijker ging aan het eind van hun leven. Weer anderen, die leerden met hun verkoudheid om te gaan.  En niet te vergeten collega’s, huisartsen die hun patiënten leerden met een eenvoudig rekensommetje pijn te bestrijden, zonder direct naar medicamenten te hoeven grijpen, waardoor mensen onzelfstandig worden.