Zo’n hiaat heeft te maken met een soort honger. Er is geen voeding geweest. Of die ontbrekende voeding nou veiligheid, warmte of reëel voedsel was, of dat door overprikkeling dat ‘voedsel’ niet opgenomen werd, zo’n hiaat-stuk heeft honger. Door omstandigheden is het vaak een aangeleerde norm geworden om in zo’n hiaat-stuk ondervoed te blijven, om daarin honger te lijden. Het kan ook niet gevoed worden want je liet het niet zien. Het is kwetsbaar geweest en door de shock denken we dat dat nog steeds zo is. We kunnen elkaar op die stukken alleen voeden door het stuk dat bij jou goed zit uit te wisselen met iemand die dat stuk minder goed heeft en andersom, en dat doen vanuit respect voor elkaar en acceptatie dat niet iedereen gelijk is. Dit is een mogelijkheid die tot een bewustzijn leidt: samen het foetale stuk dat niet tot ontwikkeling kwam en daardoor geen fundament vormt om op te bouwen.

Meditatie is een andere mogelijkheid om in een bepaald foetaal bewustzijn terecht te komen. Als je je tijdens de meditatie ook openstelt voor de buitenwereld, dus niet alleen voor de binnenwereld, dan ervaar je de omgeving zoals je ook een landschap kunt voelen als je er doorheen loopt. Dat invoelen van de omgeving zonder precies te weten wat het is, is in feite weer een voeding voor je foetale stukken. Je neemt dan passief prikkels uit de omgeving op en dat is dan een observatietraining van een foetaal stuk dat braak lag.

Een objectieve waarneming is dan altijd een voedingsmogelijkheid voor je groei (zie mijn eerdere boek Liefde, Agressie, Depressie).

Qi gong, tegenwoordig weer heel populair, bevordert ook zo’n onzichtbare waarneming uit het onderbewuste. Dat bewustzijn ontstaat niet via je normale zintuigen, maar is veel meer een energetisch gebeuren dat, als je ermee bezig bent, zowel door jezelf is waar te nemen als door een ander. Hetzelfde geldt voor Tai Chi.

Bij bepaalde vormen van ontspanningsyoga kun je ‘wegtrippen’ en dat invoelen en daarbij vrede in jezelf en de omgeving ervaren.

Allemaal mogelijkheden om die stukjes die je overgeslagen hebt goed te observeren en toch nog in te halen.

Via mijn vrouw Martine heb ik geleerd dat duiken (de   onderwaterwereld) ook een manier kan zijn om de foetale wereld te herbeleven, te ontmoeten en in te halen. De onderwaterwereld, duiken of snorkelen, kan een foetaal bewustzijn geven. Door de herhaling en het goed blijven observeren en invoelen van wat je beleeft in die tijdloze wereld onder water, kun je de hiaten in jouw baarmoederperiode bewust worden.