Hoofdstuk 15. Samen over grenzen been is onbegrensde vrijheid bereiken

Ongetwijfeld heb je in dit boek al dingen van jezelf herkend. Wat heb je nodig om daar verandering in te brengen?

De foetale stukken die in de baarmoeder weinig kans gehad hebben om tot volledige ontwikkeling te komen, kunnen we inhalen door juist die stukken waarin we kwetsbaar en minder volwassen zijn, samen met een ander, een medemens, uit te wisselen. Daarvoor moet je ze eerst zicht­ baar maken aan die medemens zodat ze tot ontwikkeling kunnen komen. Dan kun je weer gevoelscontact krijgen met het hiaat dat ont­ staan is in een bepaalde week of maand van de zwangerschap.  Zo’n hiaat kan zelfs je hele baarmoederperiode betreffen.

Als jouw 6-9 maanden-periode in de baarmoeder een slechte periode was, of je bent te vroeg geboren of je hebt honger gehad in die periode, zul je in je latere leven, je postnatale leven, eerder je analytisch brein, dus het snelle denken, optimaal gebruiken. En dat gebruik je dan als eerste om een situatie analytisch in te voelen, te beleven, en zo je hiaat te beschermen en te camoufleren.

Iemand met een slechtere 0-3 maanden-periode is vaak getraind in het snel invoelen van een situatie. Die zal in een bepaalde situatie minder zijn analytisch brein gebruiken maar veel meer spontaan zijn gevoelsreactie tonen.

Degenen met het analytisch brein zullen dat hardop naar degene met dat invoelend vermogen tot uitdrukking moeten gaan brengen en vice versa. ‘Waarom?’ vragen aan elkaar; dan moet de ander wel gaan structureren. Durf daarin over je grenzen te gaan! Op die manier helpen we elkaar samen een bewustzijn te krijgen van de periode waarin dat hiaat is ontstaan.

Is er een hiaat in de ontwikkeling ontstaan en worden we ons daar bewust van, dan worden we ons ook weer bewust van de pijn van die tijd, en dat is bedreigend, dat is eng. Het is moeilijk om dat in je eentje in het hier-en-nu te dragen. Daarom moeten we sámen over grenzen heen om zo een onbegrensde vrijheid bereiken.